Xuan Imey — ziyoli oilada tug‘ilgan, bolaligidan san’atga mehr qo‘ygan, nozik qalbli va iqtidorli qiz edi. U doim o‘z ustida ishlardi: musiqa, adabiyot, tasviriy san’at — barchasiga mehr bilan yondashar, go‘zallikni qadrlardi.

Mehnat faoliyatini boshlaganida, u darhol hamkasblarining e’tiborini qozondi. Ish joyidagi iliq muhit unga omad keltiradi — u yerda u bir hamkasbi bilan yaqinlashib, muhabbat tuyg‘ulariga beriladi. Ammo bu muhabbat uzoqqa cho‘zilmaydi. Yuragi yaralangan Imey o‘zini yana ilmga bag‘ishlashga qaror qiladi.

U universitetga qaytadi, muvaffaqiyatli tahsil olib diplom oladi. O‘sha yerda u kelajakdagi turmush o‘rtog‘i bilan tanishadi va ular turmush qurishadi. Ammo hayot ularni turli yo‘llarga boshlaydi — xarakterlar mos kelmaydi, va vaqt o‘tib ular ajrashishga majbur bo‘lishadi.

Shundan so‘ng Imey o‘z yo‘lini izlashga kirishadi. U biznes bilan shug‘ullanishni boshlaydi va san’atga bo‘lgan ishtiyoqini qayta tiriltiradi. Bu yangi hayot yo‘li unga chinakam mukammal deb o‘ylagan bir erkakni uchratishga sabab bo‘ladi. Ular orasida yana sevgi alangalaydi, lekin, afsuski, bu munosabat ham uzoqqa cho‘zilmaydi.

Shunga qaramay, Xuan Imey tushkunlikka tushmaydi. Yillar davomida yuragi yaralangan, umidlari sinagan bo‘lsa-da, u optimizm bilan oldinga intiladi, yangi tonglarga, yangi imkoniyatlarga ishonadi. Har bir sinov uni yanada kuchliroq, dono va mustahkam ayolga aylantirdi.

Bu hikoya — ayol kuchi, sabr-toqat, yurakdan sevish va hayotdan voz kechmaslik haqida.